Benim evliliğim gerçekten müthiş. Kocamla geçirdiğim yedi yıl boyunca, iki sevimli çocuğumuzla yaşamın yoğun temposuna rağmen, birbirimize olan aşkımız hiç azalmadı.
Akşamları, favori Netflix dizilerimizi izlerken aynı odada birlikte vakit geçirmek ve kanepede el ele tutuşarak rahatlamak, bizim için paha biçilmez anlardır. Bazen, günün stresinden kısa bir kaçamak yaparak, bu anları özel kılarız.
O, benim en iyi arkadaşımdır; gün içinde başıma gelen ilginç ya da sinir bozucu olayları onunla paylaşmak için sabırsızlanırım. Ona mesaj atarken sıklıkla emoji kullanırım, bu onun çok hoşuna gitmese de.
Her sabah birlikte kahvaltı yapmak ve ona öğle yemeği hazırlamak, günlük ritüellerimiz arasında yer alır. Bu ebeveynlik yolculuğunda birbirimizin en büyük destekçisiyiz ve birbirimizin güçlü ve zayıf yönlerini mükemmel bir şekilde tamamlayarak, sanki bir yapbozun eksiksiz parçalarıymışız gibi hissederiz.
Evliliğimiz için her gün şükrediyorum.
Bazen, kocamı sevmek ve mutlu bir evlilik sürdürmek tuhaf bir suçluluk duygusu yaratıyor. Bu, belki de garip gelebilir, ama gerçekten benim yaşadığım bir durum. Evliliğimizin sağlamlığını fark etmek ve herkesin bu deneyime sahip olmadığını bilmek, işlerin çok kolay gittiği hissine kapılmama sebep oluyor. Toplumda evlilikler genellikle zor ve problemli olarak tasvir edilirken, benimki neredeyse bir istisna gibi görünüyor.
Kadınlar arasında yapılan toplantılarda, konu genellikle eşleri eleştirmeye geldiğinde, kendimi rahatsız hissediyorum. Çoğunluk, eşleri hakkında olumsuz hikayeler paylaşırken, ben bu tür konuşmalardan kaçınmaya çalışıyorum. Başkalarının evliliklerindeki hayal kırıklıklarını yargılamak istemem; çünkü bu durumun evliliğin doğal bir parçası olabileceğini düşünüyorum. Ancak bu, her şikayetimi paylaşmam gerektiği anlamına gelmez.
Kocamın harika yanlarını abartılı bir şekilde övmemeye özen gösteriyorum, çünkü bu da eşit derecede rahatsız edici olabilir. Gerçekte, içimi dökecek pek bir şeyim yok; çünkü evliliğim gerçekten iyi bir durumda.
Bu, evliliğimin hiçbir şekilde mükemmel olduğu anlamına gelmez.
Evliliğimizin mükemmel olmadığını kabul etmekle başlamak istiyorum. Her çift gibi bizim de kendimize has tuhaflıklarımız ve rahatsız edici küçük detaylarımız var. Bu tür zorluklar, sürekli bir meydan okuma olarak kalacak ve zamanla birbirimize daha fazla alışmamızı sağlayacak. Ancak genel olarak bakıldığında, evliliğimiz oldukça sağlam bir temele sahip.
Elbette, daha romantik ve hediyelerle dolu dönemler yaşadığımız oldu; seks hayatımızın çok daha aktif olduğu zamanlar da oldu. Ama şu anki dönemi, hayatımın en mutlu evresi olarak değerlendiriyorum. Bu, kocamla birlikte mutluluğa ulaşmak için gösterdiğimiz çabaların bir sonucu. Hayatın günlük rutinlerine bağlı kalmak, karşılaşabileceğimiz büyük problemleri önceden engellememize yardımcı oluyor.
Elbette aramızda tartışmalar oluyor, ancak bu tartışmaları hızlı ve saygılı bir şekilde ele alıyoruz. Sorunların büyümesine izin vermiyoruz çünkü bu, acı ve kinin kök saldığı yerdir. Bu yabani otları, büyüme fırsatı bulmadan yok ediyoruz; böylece ilişkimiz sağlıklı kalıyor.
Karşılıklı sevgi, saygı ve her birimizin kusurları olduğu ve birbirimizi değiştiremeyeceğimiz anlayışı
üzerine kurulu bir ilişkimiz var – sadece kendimizi değiştirebiliriz.
Bizim ilişkimiz, karşılıklı sevgi, saygı ve kusurlarımızın farkında olma anlayışı üzerine kurulu. Birbirimizi değiştirmeye çalışmak yerine, yalnızca kendimizi geliştirmeye odaklanıyoruz.
Evlilikte iyi bir partner olmak benim için bir sorumluluk, aynı şekilde kocam da bu sorumluluğu taşıyor. Kendi özgün yeteneklerimizi ve karakterlerimizi kabul ediyoruz ve bu özellikleri ilişkimizde en etkili şekilde kullanıyoruz.
Kimin ne kadar fazla katkıda bulunduğunu saymıyoruz; çünkü günün sonunda ikimizin de aynı genel hedeflere sahip olduğunu ve her birimizin kendi yollarımızda bu hedeflere ulaşmak için eşit çaba sarf ettiğimizi biliyoruz.
Ayrıca, küçük şeylere özellikle dikkat ediyoruz. Yedi yıl sonra, bu küçük detayların aslında evlilikte büyük anlamlar taşıdığını anlıyorsunuz. Bu, evliliğimin her zaman kolay olduğu ya da başkalarının evliliklerindeki zorlukları yargıladığım anlamına gelmez. Bu, sadece kocamı sevdiğim ve kapalı kapılar ardında yaşanan hayal kırıklıklarını özel olarak çözdüğümüz anlamına gelir.