Sayfamızda, insan ruhunun derinliklerine hitap eden tükenmek ile ilgili sözler bulacaksınız. Günlük hayatın getirdiği yorgunluk ve stres, zaman zaman bizi tükenmiş hissettirebilir. Tükenmek, hem fiziksel hem de duygusal açıdan, kişinin enerjisini ve motivasyonunu kaybetmesi anlamına gelir. Sayfamızda yer alan bu özenle seçilmiş sözler, tükenmişlikle nasıl başa çıkılacağına ve bu süreçte neler hissedilebileceğine dair anlayış sağlayacaktır.
Tükenmek üzerine olan sözler, aynı zamanda, insanın kendi iç dünyası ile yeniden bağ kurmasına yardımcı olabilir. Çoğu zaman, yoğun tempo ve sorumluluklar içerisinde kendimizi kaybedebiliriz. Bu anlamlı sözler sayesinde, tükenmişlik hissini fark edebilir ve kendimize daha fazla özen göstermeyi öğrenebiliriz. Tükenmişlikten kaynaklanan duygusal boşluğu doldurmak ve yaşama yeni bir bakış açısı kazandırmak adına, bu sözler motivasyon kaynağı olabilir.
Tükenmişlikle ilgili sözler, aynı zamanda insanlar arasında empati ve anlayışın artmasına katkı sağlar. Başkalarının da benzer zorluklarla mücadele ettiğini ve bu süreçte destek olmanın önemini anlamamıza yardımcı olabilir. Sayfamızdaki tükenmek sözleri, sadece bireysel süreçlerimizde değil, aynı zamanda insan ilişkilerimizde de pozitif bir etki yaratmayı hedefliyor. Kendinizi bu derin ve anlamlı sözlerle besleyin ve tükenmişlikle mücadelede güç bulun.
Tükenmek İle İlgili Sözler
Ben bittim de sen bir gram eksilmedin…
Umut tükenince yine çarpar mı bir kalp?
Bunaldım artık. Sıkıldım. Tükendim. Yoruldum…
Tükenmiş bir yürek, sonsuz umutlarla yeniden can bulur.
Bazen tükenirsin; ama unutma, her tükeniş bir yeniden doğuşun habercisidir.
Tükenmek, ruhun mola verişidir; ona yeniden yelken açacak rüzgarlar ver.
Ağaçlar sonbaharda yapraklarını kaybeder ama baharda yeniden yeşerir. Sen de tükenmekten korkma.
Tükenmişlik, içimizde bir şeylerin değişmesi gerektiğinin sessiz çığlığıdır.
Bir mum gibi yanarak tükeniyorsan, etrafını aydınlattığını unutma.
Yorgun bedenin tükenişine aldırma, çünkü dinlenmeyecek yüreğin var senin.
Tükenmek, esasen evrene yeniden neşe ile dolmak için yer açmaktır.
Yıldızlar bile zaman zaman tükenir; ama onların özü, evrende sonsuza dek yaşar.
Tükenmek aslında hayallerinin sana ne kadar yakın olduğunu gösterir, yılmadan devam et.
Tükenmek, kitapların son sayfasına gelmektir; yeni bir kitap açmak senin elinde.
Tükenmişlik, büyümekte olan ruhun bekleme odasıdır; sabır ile beklemekte fayda var.
Dalgalar nasıl ki kıyıya vurup tükeniyor ama asla pes etmiyorsa, sen de öyle yap.
Bazen hayat sana tükenmişlik hissettirir, sadece seni daha büyük zaferlere hazırlamak için.
Tükenmek, güzelliğini yitirmiş bir bahçeye benzer; ama sen, o bahçenin baharını getirecek tohumları ekebilirsin.
Umudun tükenmesi mi yoksa umudun ağır yükü mü daha zor?
Yoruldum, bittim, tükendim ama hala yüzüne gülümseyebilirim…
Kafamın içindeki çığlıklara artık dayanamıyorum. Tükendim…
Ağlamaya değermisin diye soruyorum kendime bunu söylerken bile ağlıyorum. Tükendim artık…
Gitmekten yoruldum, artık sadece bir kenarda oturup soluklanmak istiyorum…
Bir insana dengesini kaybettirip, sonra da normal davranmasını bekleyemezsiniz!..
Kendime gelirken yoruldum, işte bütün hikayem budur…
Herkesten kaçıyorum, kendime yakalanıyorum…
Çok çabaladım, az sevildim, hep kaybettim. Hani insanlar yorulmaktan öldüm derler ya, bende artık ölmekten yoruldum…
Ben senin beni sevme ihtimalini düşünmekten bıktım,
Neden yorgunsun sorusuna cevap aramaktan ve bunu sormasınlar diye gülümsemekten yoruldum. – Cemal Süreya
Ben senin beni sevmeni beklemekten yoruldum, ben seni sevmekten tükendim…
Gider gibi yapmadım ben, ya kaldım ya gittim. Sen ise kalır gibi yaptın, ama gittin ve ben bittim. – Cemal Süreya
Aklına gelmeyişlerim ve tükenişlerim acı veriyor artık…
Tükenmek İle İlgili Anlamlı Sözler
Bir damlacık gönlümde dağlardan büyük hüzün vardı… Sustum, bittim, öldüm kimse anlamadı…
İnsanların en verimli olduğu çağda tükendim. Her anı ne yapmam gerektiğini düşünerek geçirdiğim için çabuk yoruldum. Bana müsaade… – Oğuz Atay
İyi şeyler olsun diye çırpındıkça, yıprandım, dibe battım. Tükendim, bittim…
Geriye dönüp bakarsınız ki sizi ayakta tutup besleyen yedikleriniz değil, umut ettiklerinizdir ne zaman bırakırsanız o zaman gücünüz tükenir…
Sen bir okyanustun ve ben yüzmeyi bilmiyordum. Bunu bile bile atladım ve çıkamadım. Boğuldum ve ben bittim. Ölümden başka hiçbir şeyi hissedemiyorum. Çünkü ben duygularımı okyanusunda bıraktım. Hayatta kalmış ölü gibiyim. Öylesine hissiz, öylesine yalnız…
Sesini duysam belki kendime geleceğim; ama umut bitti tükendi. Bir mucizeye hasretim, sana hasretim…
Cam kırıkları gibidir bazen kelimeler. Ağzına dolar insanın. Sussan acıtır,konuşsan kanatır…
Birgün umut, birgün hülya tükenir. Birgün uyku, birgün rüya tükenir. Her saat dünyaya sarılmak ne ki; Birgün mecal, birgün dünya tükenir… – Abdurrahim Karakoç
Gittiğim eğer bensem, söyle bana kimden gittim? Sende yoktum zaten ben, ben yine bende bittim…
Mola istiyorum artık hayat. Sadece bir mola, çok görme bunu bana. Dayanacak gücüm takatim kalmadı artık…
Sen gittin, ben bittim. Öyle lafın gelişi de değil, önce kalbim, sonra ciğerlerim, midem, beynim.. hepsi senden sonra bitti, ben bittim…
Allah’ım artık dayanacak gücüm kalmadı! Bittim, tükendim!… Neden dinlemiyorlar? Bakıyorlar, ama görmüyorlar. Kulakları var ama duymuyorlar…
Sürekli güldüğüme bakmayın. Güçlü değilim ben. Güçlü olmaktan çok uzağım. Bir insan ne kadar güçsüz olabilirse o kadar paramparçayım. Bittim…
Uyuyamıyorum nefes alamıyorum yavaş yavaş tükeniyorum bitiyorum. Gücüm kalmadı. Ağlamaktan gözlerimde derman kalmadı. Ben hayatımda hiç bu kadar kötü hissetmemiştim. Tükendiğimi hissediyorum…
İnanın hayal kırıklığı yaşamaktan o denli yoruldum, tükendim ki anlatamam…
Umudun rengi olsaydı, mavi olurdu demiş şairin biri. Benim hayatımdaki her şey gri artık…
Hani saatlerce ağlarsın hıçkıra hıçkıra, sonra yorgun düşüp sessizce tavanı seyredersin, ama hala ıslaktır yanakların…
Ben yoruldum insanları severken, siz bıkmadınız, usanmadınız; kırmaya, dökmeye, parçalamaya. Yetti cidden yetti. Mezarlığa döndü, beynim ve kalbim! Bıktım hayattan, bıktım sizden. Anlamsız bakan gözlerinizden… Artık umudum yok. Hayattan beklentim yok. Beni bu duruma düşüren, bu çaresizliğe iten herkesten nefret ediyorum. Hayattan bir beklentim yok. Hiç. İnsanlara eskiden güvenir, inanır, severdim. Artık kimse umrumda değil.
Ben sensiz tükendim. Ne kolumu kaldırasım kaldı; ne de bişeyler yapasım. Öylece bekliyorum çaresiz.
Seni düşlerime aldım, Uyksuz kaldım. Seni uykularıma aldım, Düşsüz kaldım. Başıma aldım, sensiz; Gönlüme aldım,başsız. Sensiz,yollarda pulsuz, Pullarda mektupsuz kaldım. Sana adlar aradım. Ardında adsız kaldım…
Bir silgi gibi tükendim ben. Başkalarının yaptıklarını silmeye çalıştım. Mürekkeple yazmışlar oysa. Ben kurşun kalem silgisiydim, azaldığımla kaldım… – Oğuz Atay
Yaktığı her sigaraya kadının adını veriyordu adam,kendisi için kül olmasını istermiş gibi. Son sigarasına da kadının adını verdi,sanki yitip gideceğini hissetmiş gibi…
Hani saatlerce ağlarsın hıçkıra hıçkıra, sonra yorgun düşüp sessizce tavanı seyredersin ama hala ıslaktır yanakların…
Uyuyamıyorsanız hayalleriniz olduğundan değil, hayalleriniz öldüğündendir.
Bir gün bakıyorsun bütün hayatın değişmiş ama aldırış etmiyorsun. Belki de böylesi daha iyi olacak diye düşünüp susuyorsun. İşte o zaman www.guzele.com tükendiğini anlıyorsun. Tükendim…
Çok mutsuzum ve değilmiş gibi rol yapamıyorum artık, bitti, tükendim, hepsini oynadım…
Matkapla göğsünün ortasına açılmış bir pencere düşün. Perdeyi aralayıp kendi yarandan bakıyorsun dünyaya. Eskisi gibi acımıyor ve asıl bu acıtıyor…
Kimse boşuna durmaz. Ya dizleri tükenmiştir, ya nefesi. Kimse boşuna susmaz. Ya nefesi tükenmiştir, ya kelimeleri…
Ben artık ne kadar tükendiğimi bile anlatamıyorum. Tükendim çünkü…
Yoruldum hayattan hayatın karşıma çıkardıklarından saçma insanlardan bıktım, yoruldum, nefret ettim kendimden, gözümün yaşını silmekten, okuldan, sözlerden, egolardan bıktım!
Ben bugün; seni bıraktım. Ben bugün; hiç bilmediğim bir sokakta, yere yıkılıp ağlarken… Hiç bilmediğim insanların bana acıyarak baktığı o gözlerde www.guzele.com bitirdim seni. Ben, tükendim…
Bu hayattan çoktan bıktım aslında sadece şu sokaktan sen çıkarsın diye dayanıyorum…
Umudun tükenmiş ama yanından geçse kokusunu içine çekecek gibisin…