Tarih boyunca birçok özdeyiş ve düşünceye imza atan Şeyh Edebali, sözlerindeki derinlik ve anlamlı mesajlar ile bilinir. Bu sayfamızda sizler için en önemli ve etkileyici Şeyh Edebali sözlerini derledik. Umarız bu kapsamlı koleksiyon, Şeyh Edebali’nin düşüncelerini daha iyi anlamanıza ve onun bilgeliklerinden faydalanmanıza yardımcı olur.
Şeyh Edebali, Osmanlı Devleti’nin manevi kurucularından biri olarak kabul edilir ve birçok konuda önemli düşünceleri ve sözleri vardır. Sözlerinde, insanlık, ahlak, adalet, düşünce özgürlüğü ve hoşgörü gibi evrensel değerlere dikkat çeker. Sözlerinin zenginliği ve çeşitliliği, onun zamanının ötesinde bir düşünür olduğunu gösterir.
Bu sayfada yer alan Şeyh Edebali sözleri, farklı konular üzerinde düşünmek için eşsiz bir fırsat sunar. Her bir söz, hayatı ve insanlık durumunu çeşitli açılardan ele alır. Bu sözlerin her biri, kendine has bir anlam ve değer taşıyor. Umarız bu koleksiyon, Şeyh Edebali’nin bilgeliklerinden ilham almanızı ve onun evrensel değerlerine daha da yakından bakmanızı sağlar.
Anlamlı Şeyh Edebali Sözleri
Sen seni bil; ömrünce bu yeter sana.
Yükün ağır, işin çetin, gücün kıla bağlı, Allah Teâlâ yardımcın olsun.
Unutma ki, yüksekte yer tutanlar, aşağıdakiler kadar emniyette değildir.
Usul bil, adap bil, sınır bil.
Şu üç kişiye acı: (1) cahiller arasındaki âlime, (2) zengin iken fakir düşene ve (3) hatırı iken itibarını kaybedene.
Yalnızlık korkanadır. Toprağın ekim zamanını bilen çiftçi, başkasına danışmaz. Yalnız başına kalsa da! Yeter ki, toprağın tavda olduğunu bilebilsin.
Çok konuşma, boş konuşma, kem konuşma.
İlim bil, irfan bil, söz bil.
Ey oğul sabretmesini bil. Vaktinden önce çiçek açmaz. Şunu da unutma; insanı yaşat ki devlet yaşasın.
Sevgi davanın esası olmalıdır. Sevmek ise, sessizliktedir. Bağırarak sevilmez. Görünerek de sevilmez!
Cahil ile dost olma: ilim bilmez, irfan bilmez, söz bilmez; üzülürsün.
Kişinin gücü, günün birinde tükenir, ama bilgi yaşar. Bilginin ışığı, kapalı gözlerden bile içeri sızar, aydınlığa kavuşturur.
Hayvan ölür, semeri kalır; insan ölür eseri kalır. Gidenin değil, bırakanın ardından ağlamalı. Bırakanın da bıraktığı yerden devam etmeli.
Açgözlü ile dost olma: ikram bilmez, kural bilmez, doymak bilmez; üzülürsün.
Ham armut yenmez; yense bile bağrında kalır. Bilgisiz kılıç da tıpkı ham armut gibidir.
Haklı olduğun mücadeleden korkma! Bilesin ki atın iyisine doru, yiğidin iyisine deli derler.
Yüksekte yer tutanlar aşağıdakiler kadar emniyette değildir.
Namertsizle dost olma: mertlik bilmez, yürek bilmez, dost bilmez; üzülürsün.
Ukala ile dost olma: çok konuşur, boş konuşur, kem konuşur; üzülürsün.
Milletin, kendi irfanın içinde yaşasın. Ona sırt çevirme. Her zaman duy varlığını. Toplumu yöneten de, diri tutan da bu irfandır.
Faydalı ile faydasızı ayırt edebilenler, bilgi sahibi olanlardır.
Geçmişini bilmeyen, geleceğini de bilemez. Geçmişini iyi bil ki, geleceğe sağlam basasın. Nereden geldiğini unutma ki, nereye gideceğini unutmayasın…
Sevgi davanın esası olmalıdır. Sevmek ise sessizliktedir. Bağırarak sevilmez. Görünerek de sevilmez.
Geçimsizlikler, çatışmalar, uyumsuzluklar, anlaşmazlıklar bize; adalet sana.
Bilesin ki, atın iyisine doru, yiğidin iyisine deli derler.
En büyük zafer nefisini tanımaktır. Düşman, insanın kendisidir. Dost ise, nefsi tanıyanın kendisidir.
Ama bunları nerede ve nasıl kullanacağını bilmezsen sabah rüzgarlarında savrulur gidersin.
Bu dünyada inancını kaybedersen, yeşilken çorak olur, çöllere dönersin.
Sana yükünü taşıyacak güç, ayağını sürçtürmeyecek akıl ve kalp versin.
Öfken ve nefsin bir olup aklını mağlup eder. Bunun için daima sabırlı, sebatkâr ve iradene sahip olasın! Sabır çok önemlidir. Bir bey sabretmesini bilmelidir. Vaktinden önce çiçek açmaz.
Üç kişiye acı; cahiller arasındaki âlime, zenginken fakir düşene, hatırı iken itibarını kaybedene.
Sevdiğin yere sık gidip gelme; muhabbet ve itibarın zedelenir.
Kibriliyle dost olma: hal bilmez, ahval bilmez, gönül bilmez; üzülürsün.
Sabır kara bir dikeni yutmak, diken içini parçalayıp geçerken de hiç ses çıkarmamaktadır.
Kişinin gücü günün birinde tükenir ama bilgi yaşar. Bilginin ışığı kapalı gözlerden bile içeri sızar aydınlığa kavuşturur.
Saygısızla dost olma: usul bilmez, adap bilmez, sınır bilmez; üzülürsün.
Açık sözlü ol! Her sözü üstüne alma! Gördün, söyleme; bildin deme!
Beyliğini mübarek kılsın. Hak yoluna yararlı etsin. Işığını parıldatsın. Uzaklara iletisin.
Dünya senin gözlerinin gördüğü gibi büyük değildir. Bütün fethedilmemiş gizemler, bilinmeyenler, görülmeyenler, ancak; senin fazilet ve erdemlerinle gün ışığına çıkacaktır.
Sen ve arkadaşlarınız kılıçla, bizim gibi dervişler de düşünce, fikir ve dualarla bize va’dedilenin önünü açmalıyız. Tıkanıklığı temizlemeliyiz.
Ananı ve atanı say! Bil ki bereket, büyüklerle beraberdir.
Bey memleketten öte değildir. Bir savaş yalnızca bey için yapılmaz. Durmaya dinlenmeye hakkımız yok çünkü zaman yok, süre az.
Hayvan olur semeri kalır; insan olur eseri kalır. Gidenin değil bırakanın ardından ağlamalı.
Yalnızlık korkanadır. Toprağın ekim zamanını bilen çiftçi başkasına danışmaz. Yalnız başına kalsa da! Yeter ki toprağın tavda olduğunu bilebilsin.
Durmaya, dinlenmeye hakkımız yok. Çünkü zaman yok, süre az!
Cahil ile dost olma: ilim bilmez, irfan bilmez, söz bilmez; üzülürsün.
Üşengeçlik bize; uyarmak, gayretlendirmek, şekillendirmek sana.
Görgüsüzle dost olma: yol bilmez, yordam bilmez, kural bilmez; üzülürsün.
Bundan sonra öfke bize; uysallık sana.
İkram bil, kural bil, doyum bil.
Bundan sonra bölmek bize; bütünlemek sana.
Acizlik bize, yanılgı bize; hoş görmek sana.
Güceniklik bize; gönül almak sana.
Gördün, söyleme; bildin, bilme.
Suçlamak bize; katılmak sana.